Na een espresso dopio met een muffin bij Starbucks gaan wij op weg naar Cameron Highlands. Vanaf Ipoh verwachten wij een snelweg, het lijkt een b weg maar naar alle waarschijnlijkheid is dit toch de snelweg die wij morgen ook nodig hebben op weg naar Kota Bharu. Het is een slingerweggetje maar wel met mooi uitzicht. De route van de Cameron Highlands start voor ons bij Kampung Raja, een groter dorp dan wij hadden verwacht en veel mensen die een winkeltje runnen. Onderweg zijn wij teleurgesteld over het uitzicht, wij zien voornamelijk plastic boven landbouwgrond vermoedelijk groenten en fruit. De weg is kronkelig en wij klimmen steeds hoger de bergen in. De volgende dorpjes waar wij door heen rijden zijn Kuala Terla en Tringkap, het is hier vergelijkbaar met het vorige dorpje. We kopen onderweg wat sapjes en water. Waar blijven nou die mooie thee plantages? Is dit alles? Vervolgens komen wij bij Brinchang, dit is een enorm dorp met heel veel hotels en nog veel meer winkeltjes. De aanwezigheid van zoveel hotels en winkeltjes verbaasd ons, dit hadden wij niet verwacht. Onze verwachting was dat dit hele gebied zou bestaan uit thee plantages. Na Brinchang veranderd het uitzicht van lelijk plastic in mooi groene beplanting en passeren we Tanah Rata. Hier beginnen de thee plantages pas echt. Boh tea Estate willen wij graag bezoeken, dit ligt buiten Tanah Rate, 8,4 km vanaf de weg landinwaarts. Het is een enorme kronkelweg met allerlei scherpe bochten, langs de kant wordt bij iedere scherpe bocht geadviseerd te toeteren. Onderweg zeggen wij nog tegen elkaar: It better be worth it!! en dat is het uiteindelijk ook. Wij drinken een kopje ‘Boh’ thee met een taartje bovenaan de Estate, hebben mooi uitzicht op de thee plantages en kunnen als wij willen de factory bezoeken. Het laatste laten wij voor wat het is en zetten de terugweg in. Opnieuw 8,4km toeterend bij iedere scherpe bocht terug naar de hoofdweg (die overigens heel goed is). We vervolgen onze weg richting Ringlet en zijn blij verrast met het mooie uitzicht aan deze kan van de Cameron Highlands. Mooie groene bebossing, leuke kleine stalletjes met locals die hun waar verkopen en bij Lata Iskandar Falls stoppen wij voor een paar mooie foto’s van deze waterval. Vanaf Ipoh was deze rondrit totaal 200 km. Terug in Ipoh is het weer even zoeken waar ons hotel zich ook al weer bevindt, gelukkig vinden wij al snel weer de juiste weg.
’s Avonds wandelen we door Ipoh Parade Shopping Centre op zoek naar een leuk restaurant. We vinden niet echt wat wij zoeken en rijden door naar Psn Greenhill, daar treffen we een aantal restaurants. Bij één is het heel erg druk en JW zegt altijd: “Waar het druk is, is het goed!’ We wijzen aan wat we willen eten en gaan aan tafel met een blikje cola. Het eten is lekker en in plaats van in een mooi restaurant, eten wij bij een soort buffetachtig restaurant waar je aanwijst wat je wil en vervolgens eet je op wat je aangewezen hebt. Het zat vol met locals wij waren de enige toeristen, overigens in heel Ipoh hebben wij geen europees/americaanse toeristen gezien. Maar geen avond sluiten wij af zonder een lekkere espresso dus gaan we weer op zoek naar Starbucks, die ons in Azië aangenaam verrast met lekker espresso in een normaal espresso kopje> taartje erbij > helemaal goed! Waar in Nederland op zaterdag middag een file staat bij de parking van shopping malls en winkelcentra, daar staat hier ‘s avonds om 20 uur een file voor de parking. Het is nog een drukte van belang en de mall is open tot 22 uur op zaterdag avond.
Overige berichten
25 september 2009
24 september 2009
23 september 2009
23 september 2009
19 september 2009
18 september 2009
16 september 2009