Sete Cidades

Zaterdag 20 september 2025

Vandaag staat de west-kant van Sao Miguel op het programma. We hebben gelukkig veel beter geslapen, het weer ziet er best vriendelijk uit en na het ontbijt gaan we meteen op pad.

We rijden eerst via de kust en net voorbij het vliegveld stoppen we even bij een uitkijkpunt. Hier heb je prachtig uitzicht op de oceaan en we zien twee mannen met enorme verrekijkers druk pratend in walkie-talkies. Het blijkt dat zij vanaf hier boven kijken of ze walvissen zien en dan communiceren met een bootje dat met toeristen is uitgevaren om walvissen te spotten. Grappig, en het doet ons denken aan Zuid Afrika.

Wij gaan door op weg naar Sete Cidades. Dit is een typische oude vulkaan krater, nog bijna volledig rond, met op de bodem een prachtig meer en een dorpje. De diameter is ruim 5 kilometer en de hoogte ruim 600 meter. Men denkt dat dit ongeveer 36 duizend jaar geleden is ontstaan met het uitbarsten en vervolgens instorten van een vulkaan. 

Het meer onderin de krater bestaat uit twee delen. Het groene meer en het blauwe meer. Op mooie zonnige dagen kun je dat verschil in kleur goed zien. Wij hebben dat geluk vandaag wat minder. Eenmaal aangekomen bij Vista do Rei, het belangrijkste uitkijkpunt boven op de kraterrand, is het behoorlijk bewolkt en regenachtig. Af en toe lijkt het iets lichter te worden en piept de zon een beetje door de wolken, maar helaas wordt het niet echt helder. Dat kennen we inmiddels van dit eiland. 

Langzaam dalen we af naar het meer. Onderweg stoppen we bij alle uitkijkpunten en schieten mooie plaatjes. Hier in de krater is het weer beter dan boven op de rand en nu en dan zien we ook de bijzondere groene kleur van het ene deel van het meer. Het blijft toch wel een heel bijzonder mooi gezicht. En met wat een natuur-geweld moet de vorming hiervan gepaard zijn gegaan!

In het dorpje is niet zoveel te bezichtigen, maar we lopen even rond en bekijken het schattige kerkje, dat om 12:00 uur een behoorlijk kabaal blijkt te kunnen maken!

We laten Sete Cidades achter ons en gaan aan de noord-west kust op zoek naar een picknick plek. Die vinden we en met uitzicht op een vuurtoren eten we ons broodje en maken we een plan voor de rest van de dag.

Vanochtend op de heenweg zijn we bordjes tegengekomen van een grot in de buurt van waar we verblijven. We hebben dat opgezocht en het lijkt ons wel leuk om daar naartoe te gaan. Het heet Gruta do Carvao en is blijkbaar een ondergrondse lava-tunnel, maar we kunnen online geen kaartjes reserveren dus we weten niet of er nog plek is bij de rondleiding van half drie. Dat blijkt dus niet zo te zijn. Alles is volgeboekt. Het is ook maar heel klein. Meerdere mensen worden teleurgesteld en boeken een andere dag of keren onverrichter zaken weer terug. Zo ook wij, wij reserveren voor de zekerheid voor volgende week een plekje, mochten we er dan nog zin in hebben.

Op ons programma staat ook nog een bezoekje aan een ananas plantage. Niet zo heel veel verder. Daar hoef je niet voor te reserveren en kun je altijd terecht. Wij bekijken de ananasplantjes in de kassen en lezen hier en daar wat over hoe het proces in zijn werk gaat. Opmerkelijk genoeg lezen we dat het wel 24 maanden duurt voordat zo’n ananas klaar is om te oogsten! Twee jaar, dat hadden we niet verwacht. Voortaan behandelen we de ananassen thuis met meer respect! Overigens zien we hier en daar onderweg bij stalletjes deze ananassen te koop liggen voor maar liefst 7 euro per stuk … ze zullen dus wel heel lekker zijn. Wij drinken bij de plantage uiteraard een ananas-sapje en nemen er een ananas-cake bij. Feest compleet!

Ter afsluiting gaan we nog even naar het centrum van Ponta Delgada. Hier zijn we alleen maar even geweest op de avond dat we arriveerden.  Maar ook nu valt het ons een beetje tegen. Het is vrij sfeerloos eerlijk gezegd. Het feit dat – tot onze verbazing – de winkels al om 13:00 uur dicht zijn gegaan en dat op een zaterdag terwijl er een groot cruise-schip in de haven ligt, helpt daar niet bij. We wandelen een klein rondje en kopen voor vanavond bij het eten een bijzonder blikje (typisch Portugees) sardientjes met tomaten. We zijn heel benieuwd hoe dat smaakt ….

Morgen pakken we ons boeltje weer bij elkaar en vliegen we een klein stukje naar het volgende eiland Terceira !