Valladolid, Chichén Itzá, Merida

23 Maart 2018

We vervolgen onze rondreis, het einddoel vandaag is Merida. Onze eerste stop is in Valladolid, ongeveer halverwege de drie uur durende trip van vandaag. We kiezen voor de tolweg, wat een zeer goede keuze lijkt te zijn. De weg is erg goed en heel erg rustig. Vrij snel zien we een bord ‘aduana’, waar we worden ‘aangehouden’ door iemand die ons entree en lunch van een nieuwe Cenote denkt te kunnen verkopen. Maar daar gaan we niet op in. Iets verder doet een andere verkoper ook een poging maar die negeren we. We passeren een tijdsgrens en de klok gaat nog een uurtje terug. Nu is het tijdsverschil met Nederland 7 uur.

We kunnen met 110 km/p.u. goed doorrijden, alhoewel de tol niet goedkoop te noemen is. Aangekomen in het koloniale Valladolid hebben we een dejavu met Nicaragua. Het is er heel gezellig en vooral kleurrijk. We parkeren bij het park Parque Francisco Cantón, waaraan ook een grote kerk zich bevindt. We wandelen en genieten van de sfeer. Valladolid is totaal anders dan Playa del Carmen, he geweldig hier waren we naar op zoek. Het is een prachtige koloniale stad, geen hoogbouw, geen grote resorts, maar klein, gezellig en kleurrijk. We besluiten te lunchen bij Squimz, ook al is het hier 11.00 uur, voor ons gevoel is het 12.00 uur en lunchtijd. Een poging hier nog even te pinnen mislukt. Hopelijk hebben we later vandaag meer geluk.

We rijden verder naar Piste waar we Chichen Itza kunnen bezoeken. We arriveren daar rond 12.30 uur. Wel het heetste moment van de dag, maar we nemen de gok dat het wel uit te houden is en niet zo druk. Chichen Itza is groot genoeg om een behoorlijk aantal mensen evengoed rustig rond te laten lopen. Ieder volgt zijn weg en we zijn verrast en blij dat we met een windje en bomen voor wat schaduw alles goed kunnen bewonderen. 

Chichén Itzá was ooit het hart van het Mayari. Het geeft de visie van de Maya’s op het universum weer, die nauw was verbonden met alles wat in de nachtelijke luchten van het schiereiland Yucatán waarneembaar was. De trappiramiden, tempels, zuilengangen en andere stenen bouwsels van Chichén Itzá waren heilig voor de Maya’s en vormden een vernuftig stadscentrum van hun rijk al rond A.D. 750.

We denken te achterhalen waarom Mexico zo kleurrijk is, wellicht gaat dat terug naar de Maya kosmologie. Het noorden staat voor de komst van regen en is wit, het oosten is het belangrijkste want die staat voor de ‘geboorte’ van iedere dag de kleur is rood, het westen staat voor de kleur zwart omdat die staat voor het verdwijnen van de zon en het zuiden is geel, het zonnigste punt van het kompas.

Chichén Itzá bestaat uit veel verschillende bouwwerken, maar het middelpunt van Chitzen Itza is El Castillo, ook de Piramide/Tempel van Kukulcán genoemd. De roemrijke trappiramide toont de nauwkeurigheid en het belang van de astronomie van de Maya’s én de sterke invloed van de Tolteken, die rond het jaar 1000 binnenvielen en een fusie van de twee culturele tradities in beweging bracht.

De tempel heeft 365 treden, elke dag van het jaar een. Alle zijden van de tempel hebben 91 treden en het bovenste platform vormt de 365e. De uitvinding van de kalender van 365 dagen was slechts één van de wapenfeiten van de Mayawetenschap. Twee keer per jaar, tijdens de lente- en herfstequinox, rond 20 Maart en 20 September, valt er een schaduw in de vorm van een slang op de piramide. Wanneer de zon daalt, glijdt deze schaduwachtige slang van de treden af en vormt hij uiteindelijk een geheel met een slangenkop van steen die zich onder aan de grote opgang van de piramide bevindt. De astronomische vaardigheden van de Maya’s waren zo geavanceerd dat ze zelfs zonsverduisteringen konden voorspellen.

Wat ook erg bijzonder is het feit dat als je in je handen klapt als je voor de Piramide van Kukulcán staat weerkaatst een geluid terugkrijgt. Als je iets roept of zingt gebeurd dat niet.

Het balhof van Chichén Itzá heeft een lengte van 168 meter en een breedte van 70 meter. Tijdens rituele spelen probeerden spelers hier een rubberen bal van 5,4 kilo door stenen ringen te gooien die hoog op de muren waren bevestigd. De wedstrijden moeten heftig geweest zijn, want verliezers moesten hun verlies met de dood bekopen.

Het water van de Cenotes op het terrein is hier niet kraakhelder. Het blijkt dat jonge vrouwelijke slachtoffers als offers aan de regengod van de Maya’s levend in de grootste exemplaren werden geworpen om daar in de diepte voor hem te ‘leven’. Sindsdien hebben archeologen hun botten gevonden, evenals juwelen en andere kostbare objecten die ze in hun laatste uren droegen.

Chichén Itzá was meer dan een godsdienstige en ceremoniële plaats: de stad vormde ook een vernuftig stadscentrum en een regionaal handelsknooppunt. Na eeuwen van welvaart en de toevloed van andere culturen, zoals die van de Tolteken, kwam de stad op mysterieuze wijze ten einde. In de 15e eeuw werd Chichén Itzá door mensen achtergelaten en overgegeven aan het oerwoud. Hoewel de inwoners van de stad geweldige architectonische hoogstandjes en kunstwerken achterlieten, is er tot op heden geen verslag gevonden van de reden waarom ze hun huizen verlieten. Wetenschappers speculeren dat droogte, bodemuitputting en koninklijke zoektochten naar veroveringen en schatten hebben bijgedragen aan de teloorgang van Chichén Itzá.

We hebben even getwijfeld dit culturele erfgoed over te slaan door alle berichten over massa toerisme, maar we zijn enorm blij dat we dat niet gedaan hebben. Chichen Itza is niet voor niets op 7-7-2007 tot een van de 7 nieuwe wereld wonderen gekozen, het is absoluut de moeite waard en mag zeker niet overgeslagen worden.

Na een uurtje of twee gaan we op zoek naar benzine en vinden een pompstation even buiten het dorp Piste. Daarna nemen we de tolweg naar Merida, waar we ongeveer 1 ½ uur over doen.

We hebben een kamer bij Hotel Luz de Yucatan. De opzet van het hotel is erg huiselijk en gezellig. We krijgen wat informatie en lezen dat er in het weekend heel veel te doen is. We gaan op pad voor diner en wandelen daarna naar het centrale plein om een lichtshow te bewonderen uitgevoerd op de kathedraal. Merida is een hele mooie stad en er valt voor ons morgen nog wel het een en ander te ontdekken.

Wat een heerlijke dag !